In het uitgeven boekje van 1994 toen wtc Het Gouden Wiel het 25 jarig bestaan vierde constateerde de redactie in het voorwoord dat de vereniging nog steeds prima draait en dat er zelfs nog leden van het allereerste uur mee fietsen. En laat dat nu weer 25 jaar later nog steeds zo zijn. Het Gouden Wiel is nooit een doorgangshuis geweest. Zelfs na het aardse bestaan zijn de dan ex leden nog steeds niet vergeten.

Zondag 3 juli, Om de herinnering warm te houden en te koesteren werd afgelopen zondag stil gestaan bij de sinds 11 december 2019 overleden Wil Pieterse. Wil is lid geworden in 1981 op 30 jarige leeftijd, hij was de man van de kilometers waar iedere renner graag bij in het wiel zat omdat het daar safe fietsen was. Geen onverwachtse bewegingen en altijd waarschuwen bij een gevaarlijk of moeilijk onoverzichtelijke situatie.  Me t Wil op pad gaan was gegarandeerd nooit en dat zeg ik met nadruk nooit verkeert rijden. De tochten naar zuid Limburg zijn hier een goed voorbeeld van. Of die nu gingen via Weert of door België nooit problemen en eetgelegenheden voor de lunch waren altijd voorhanden. En misschien nog wel belangrijker hij had niet alleen oog voor de sterkere renners maar beslist ook voor de achterblijvers. Samen uit samen thuis was zijn motto en daar hielt hij zich dan ook strak aan. Een echte gouden wieler zeggen we dan eentje in hart en nieren. Herinneringen waren er genoeg op te halen bij Herberg “In den Bockenreyder” de geliefde route van Wil. In het woordje van voorzitter Joop Laarhoven werd niet alleen stilgestaan wat hij heeft betekend voor het Gouden Wiel maar ook op zijn sportieve capaciteiten. Zo is de ploegentijdrit over 23 kilometer uit 1988 een hoogtepunt waarin hij samen met Henk Broos en Theo Joore een gemiddelde van 41 km/h over het parcours denderde. Maar Wil was toch de kilometer vreter bij uitstek. Parijs Dorst een tocht over ruim 400 kilometer was voor Wil geen probleem. Ook een BWF koers pikte hij samen met zijn broer Cor regelmatig mee. Op de hoogste plaats stond hij op de Hout met op de derde plaats zijn broer Cor. Een originele kei uit Dordrechtseweg was de hoofdprijs die hij dan ook triomfantelijk in de hoogte hield. Al met al een geslaagde en gezellige ochtend die nog lang in het geheugen zal blijven zitten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *