Aan het wintergedeelte van de jaarlijks terugkerende competitie bij wtc Het Gouden Wiel is na de wedstrijd van zondag een eind gekomen. Maar de kampioen bij beide categorieën (masters A en Masters B)is nog niet bekend omdat nu het wegseizoen aanbreekt.  Deze begint in maart en omvat nog vijf onderdelen waarvan vier individuele tijdritten. Om in de einduitslag opgenomen te worden moet je tenminste aan vier crossen en drie wegonderdelen hebben deelgenomen. Sommige zullen nog aan de bak moeten als ze in de einduitslag opgenomen willen worden.

Zondag 4 februari, bij de masters B was Theo Joore net op tijd hersteld om aan de laatste cross deel te kunnen nemen en dus nog kans maakt op de titel en de bijbehorende bokaal. Erelid  Jack Koenen is naamdrager van dit kleinood. Jack was en is een bepalende kracht die de vereniging mede heeft gemaakt die er nu staat. Dat Theo weer hersteld was bleek  niet direct in de eerste ronde. Rustig Wies de Schrijver volgen en dan onverbiddelijk toeslaan was het doel. Wies is dit seizoen de enige coureur bij HGW die het Theo lastig maakt en dat deed hij dan ook al was het tegen beter weten in. Maar de vechtlust die Wies ten toon spreidde was een lust voor het oog. De felste strijd ging deze koude zondagmorgen tussen Eddie Maanders, Wil Pieterse en Ad Wijgerde. Wil zit bij Eddie stevig in het wiel en zijn goed aan elkaar gewaagd. Eddie probeert weg te komen maar Wil geeft niet op. Uiteindelijk slaat Wil op het laatste rechte eind met een sprint toe en pakt de 3^e plaats voor Eddie.  Ad keek enkele rondjes de kat uit de spreekwoordelijke boom maar kon niet verhinderen dat Eddie en Wil langzaam uit het zicht verdwenen. Jos van Steenhoven kreeg Ad Wijgerde in het oog en ging vol in de achtervolging en wist hem te achterhalen. In een alles verscheurende demarrage moest Ad lossen en Jos pakte een mooie vijfde plaats waar hij erg tevreden mee was. De parcoursbouwers hadden een erg technisch parcours uitgezet wat voor de meeste erg lastig te nemen was maar wel voor de nodige afscheiding zorgde in het peloton. Het moet per slot van rekening niet alleen aankomen op kracht. Beide kwaliteiten bezit master A Henk Broos. Als je Henk ogenschijnlijk op zijn gemak ziet fietsen dan ben je geneigd te denken ”dat kan ik ook”. De enigen die in de buurt kunnen blijven zijn Gert Hoorman en Joop Laarhoven maar dat duurt niet langer dan een rondje. Door een flitsstart van Henk om op het moeilijkste gedeelte van het parcours voorop te zitten pakte hij direct een tiental meters op de achtervolgers Gert, Joop en John Arts. Op het lange pad achter in het parcours krijgen Gert en Joop weer aansluiting bij Henk. Henk antwoord direct met een versnelling op het technische gedeelte met veel modder en pakt direct weer een tiental meters om deze niet meer af te staan. Joop moet bij Gert lossen en Henk fiets steeds verder weg bij Gert en komt als 1^e over de finish.