De crossfietsen staan nog maar amper in de zomerstalling of de coureurs van wtc Het Gouden Wiel kregen een wedstrijd in lijn voorgeschoteld die was uitgezet in en rond de Willemspolder. En juist deze omschakeling is voor sommige moeilijk te verteren. Omdat niet alleen ”de zit” maar zéér zeker de inspanningen niet met elkaar zijn te vergelijken. Maar ja, het ging om de punten en dan zal je wel moeten als je streven is om aan het eind van de competitie de Jack Koenen bokaal op je schoorsteen te zetten. De onderdelen die nog verreden moeten worden zijn een korte en een lange individuele tijdrit in de Willemspolder en een rit in lijn op industrieterrein Everdenberg.
Zondag 8 april, De gehele competitie bestaat uit dertien onderdelen verdeelt over acht crossen en zes wedstrijden op de weg. Om in de einduitslag opgenomen te worden dient men minimaal aan 8 onderdelen deelgenomen te hebben (verplicht 4 crossen, 3 wegwedstrijden en 1 vrije keuze). Maar daar denk je als coureurs niet aan als je voor de startlijn staat. Organisator Joop laarhoven stond ook aan de startlijn maar was ook jurylid en juist deze combinatie maakt van wtc Het Gouden Wiel een bijzondere vereniging. Gewoon meerijden Joop en wij geven je wel de uitslag na de wedstrijd was een veel gehoorde kreet. Het eerste startschot viel voor de masters B, maar was er wel een startschot gevallen vroegen de renners zich af niemand had iets gehoord maar Henk Imbos ging er in volle vaart tussenuit dus het zal wel gevallen zijn. Theo Joore was alert en snel was er al een gat geslagen. Eddie Maanders, Wies de Schrijver en Wil Pieterse moesten alle zeilen bijzetten om de snelle starters te achterhalen. Na één ronde had zich een kopgroep van acht gevormd waarin ook Ad Joore, Ad Wijgerde en Jos van Steenhoven meedraaiden. Kop over kop ging het in een behoorlijk tempo zodat niemand kon wegspringen. Na de laatste bocht probeerde Eddie het tegen beter weten in, maar al snel denderde het pak over hem heen. De sprint werd gewonnen door Theo Joore, de bijna jarige Wil Pieterse (67 jaar) moest zich tevreden stellen met zilver. Wies bevestigde zijn goede vorm en pakte de derde plaats. Bij de masters A was de start geordender met meteen een strak tempo totdat in de tweede ronde Joop Laarhoven een versnelling plaatste. Nadat die was achterhaald nam Rhys Bickers direct daar op weer een versnelling maar kon dit niet volhouden nadat John Arts en Dre van de Heijkant het gat hadden dicht gereden. John was de beste man in koers met Dre als superknecht! Als je met Dre weg bent dan heb je het goede wiel en nog belangrijker hij schuwt het kopwerk niet. In de laatste kilometer sprong John in een ultieme poging weg maar werd achterhaald door krachtpatser Rhys Bickers. Henk Broos miste net de kracht om het wiel van John te pakken en werd knap derde net voor Dré van den Heijkant. De rest van de groep volgde op 50 meter. Al met al een mooie koers op beide fronten het enige minpunt is het wegdek dat is op sommige plaatsen zo slecht dat in de toekomst ongelukken niet te voorkomen zijn als hier niets aan gedaan wordt.
