Na deze cross zijn er nog drie wedstrijden te gaan wat het veldrijden betreft. Daarna volgen nog één individuele tijdrit op recreatieoord de warande en twee individuele tijdritten in de Willemspolder. Later in het seizoen nog twee ritten in lijn waarvan één in de Willemspolder en één rit op industriepark Everdenberg. Hierna kan het klassement worden opgemaakt om te bepalen wie uiteindelijk de clubkampioen van 2017-2018 is geworden.

Zondag 31 december 9.00 uur, Op deze laatste dag van het jaar zou je minder deelnemers verwachten maar niets was minder waar. Bijna alle actieve leden hadden de stoute wielerschoenen aangetrokken om de strijd aan te gaan. Bij veldritten geldt het gezegde “na regen komt modder” en dat was zondag  zeker het geval. Nadat de meeste enkele rondjes hadden ingereden was de mening over het parcours niet al te best. Het is glad, modderig en erg gevaarlijk galmde het door de kleedkamer. Maar dat was bij de start niets meer van te merken. Als een stel jonge honden werd het gevaar getrotseerd. Bij de masters A geen respect voor Henk Broos de vooraf gedoodverfde winnaar die duidelijk in zijn sas is met de modder die hij voor het oog van zijn met de kerst overgekomen familie moeiteloos doorkruiste. Dirk Brounen ging er als door een wesp gestoken met een rotvaart vandoor. Maar Henk zou Henk niet zijn als die niet rustig afwachtend in het wiel zou blijven af en toe de kop overnemend net als een roofdier onverbiddelijk zou toeslaan. Wat dan ook in de derde ronde gebeurde, ”er op en erover” en Dirk Brounen zwaar ademend en mopperend achterlatend. John Arts en Rhys Bickers konden als eerste dit geweld niet pareren en moesten de kopgroep al vóór Dirk laten gaan. Joop Laarhoven bekeek dit alles met lede ogen maar op gepaste afstand aan. Wat hem uiteindelijk een prachtige derde plaats opleverde, maar in dezelfde ronde de kopgroep van Masters B die dertig seconde later gestart waren in zijn wiel zag zitten. Helaas was deze keer Theo Joore, veelvuldig winnaar, slechts als toeschouwer aanwezig. Hij heeft vorige week bij de training een flinke smak gemaakt en was nog niet in staat om de strijd aan te binden. Hierdoor lag de strijd om de eerste plaats wel weer open. Zoals gebruikelijk een snelle start van Henk Imbos met in zijn wiel Wies de Schrijver en Ad Wijgerde die zoals gewoonlijk weer op oorlogspad waren. Ad reed deze keer op zijn mountainbike en die bleek toch minder snel dan de cross fiets op een dergelijk parcours. Hij moest Henk en Wies vrij snel laten gaan. De eerste vier ronden reed Henk steeds op kop met Wies modder-happend in zijn wiel.  Een halve ronde verder forceerde Wies een gaatje dat Henk niet meer wist te dichten. De strijd om de vijfde plaats was er niet minder om. Hier was een hoofdrol weggelegd voor Jos de Wit hij voelt zich het lekkerst als het parcours lastig en technisch veeleisend is. En dat was het beslist. Hij won de strijd om de vijfde plaats van naamgenoot Jos van Steenoven. Pechvogel van de dag was Dré van den Heijkant  (Master A) met een gebroken achterderailleur moest hij noodgedwongen de strijd staken. Juryleden John Soeters en Eric van den Noort hadden weer alles onder controle en kunnen weer terugkijken op een geslaagde cross.